Erik-Jan de With

Beste Marjon en Kinderen,

Sprakeloos was ik toen ik hoorde van het overlijden van Erik-Jan. Mijn oprechte deelneming.

Wanneer ik aan Erik-Jan denk, denk ik aan muziek. Muziek die hij overdroeg aan zijn leerlingen, Muziek met zijn ensembles, Maar vooral de Muziek met het Westland Saxofoon Orkest en Funky Fingers. 

Als trouw "supporter" ging ik vaak mee naar de optredens en ik genoot dan weer van het concert wat hij en zijn muzikanten wisten neer te zetten.  Ik ben blij dat ik Erik-Jan heb leren kennen en zijn muziek draagt ook voort in mijn hart. 

Marjon en Kinderen, heel veel sterkte Zijn muziek klinkt voort in jullie hart. 

Ongeloof overheerst bij het overlijden van onze muzikaal leider van de saxofoongroep Funky Fingers. Erik-Jan heeft vele saxofonisten van onze vereniging opgeleid. Wij verliezen in hem een prettige en fijne collega. Zijn inspanningen en werkzaamheden voor de vereniging zullen wij nog jaren mogen ervaren. Dankjewel Erik-Jan voor al het moois dat je ons hebt geboden. Wij wensen Marjon, de kinderen, familie en naasten heel veel sterkte om dit verlies te dragen. Muziekvereniging Pius X Poeldijk.

De liefde voor de saxofoon en de eerste beginselen om te kunnen spelen heb ik van Erik-Jan geleerd. Een hele prettige docent en fijne muzikaal leider van de groep Funky Fingers waarvan ik deel mag uitmaken . Het was een voorrecht om met hem te mogen werken. Heel veel sterkte voor zijn echtgenote Marjon, de kinderen, familie en naasten. 

Lieve Marjon en kinderen,

Gecondoleerd met dit onverwachte en grote verlies.

De afgelopen dagen komen er regelmatig mooie herinneringen boven aan allerlei leuke dingen die we gedaan hebben met het WSO en ook met ons kwartet.

Ik ga dat erg missen en wens jullie veel sterkte.

Erik-Jan,

Je was innemend als mens, een groot musicus en avantgardist pur sang. Dank voor al die jaren sinds het lunchpauzeconcert in het oude Korzo in 2002.

Marjon, Romy en Niek sterkte met het dragen van het verlies van man/vader.

Onze grote held, inspirator, mentor, leraar, richtinggever, mede-aanvoerder, stukkenmaker en -kiezer, visionair, oprichter, muzikale vader, prachtig mens en simpelweg de motor waar Funky Fingers altijd op draaide: jij staat nog zo in ons midden, Erik-Jan.

Wat hebben we ontzettend veel lol gehad samen. Dansjes gedanst en nog tot vlak voor dit vreselijke nieuws gerepeteerd en mooie plannen gemaakt voor al die festivals die we dit jaar weer gingen veroveren. We kùnnen je helemaal niet missen, hoe zou dat moeten? De gedachte is te onwerkelijk.

Ons verdriet is idioot groot. Maar bovenal denken we nu aan Marjon, Romy, Niek en de family en vrienden: wensen iedereen veel kracht voor deze moeilijke periode vol gemis 💔

Na 6 jaar les van Erik Jan te hebben gehad heb ik me aangesloten bij Funky Fingers. Erik-Jan was een geweldige lieve man was die zoveel voor ons betekende. Dankzij hem staat onze zomer agenda dit jaar vol met optredens, en wat gaat dat moeilijk zijn zonder hem erbij. Laatste zomer hebben we ook al veel mooie dingen mogen doen, zoals op de foto, 3 sets op het Breda Jazzfestival, een van de grootste jazzfestivals van het land. Wat was dat een super gezellige en mooie dag om op terug te kijken! 

Deze foto is gemaakt op de avond dat we met Funky Fingers ons 1e concert hadden . Jij had Dirk Zandvliet uitgenodigd, dit leverde een fantastische dag en avond op! Een aantal jaren hiervoor kwam ik bij jou terecht voor saxofoon les, jij hebt aardig wat geduld met mij gehad, want door tijdgebrek schoot oefenen er wel eens in. Tot grote frustratie van mij... als ik er dan weinig van bakte, maar jij bleef rustig en we gingen gewoon door. Soms bleef er ook maar weinig tijd over omdat we dan weer aan het kletsen waren over jouw werk of  over de kinderen, waar ik dan een week later weer met lego skylanders onder mijn arm naar les ging, omdat mijn zoon daar klaar mee was en Niek dat nog fantastisch vond. Ik heb veel van je mogen leren, dat ik les van een vakman had zoals jij maakte me trots! Nadat ik dit weekend het bericht kreeg dat je plotseling bent overleden ... is dit niet te bevatten. Zo jong, zo oneerlijk en onnodig, zo verdrietig, niet te geloven. Ik wens jouw vrouw Marjon, je kinderen Romy & Niek, je ouders en iedereen die jou lief had... heel veel sterkte en kracht en veel mooie herinneringen aan jou. Je was een fijne kerel Erik-Jan, het was een voorrecht om samen met jou muziek te mogen maken.

Mariska van der Meer

Lieve Marjon, Romy, Niek en dierbaren,

Na het verbijsterende bericht van afgelopen weekend komen hier in Loosduinen telkens mooie herinneringen aan Erik-Jan en jullie gezin voorbij.

We zijn dankbaar voor de heel bijzondere muzikale projecten, zoals Blazen aan het Spui en de Engelandreis met Tavenu. Daarnaast genoten we telkens weer van de verrassende optredens van het Blazers Collectief West en het WSO. Het optreden op landgoed Calorama was zo ontzettend bijzonder. Dat vergeten we nooit.

Jaap denkt met plezier terug aan het bezoeken van prachtige Jazz concerten, samen met EJ en Niels. De liefde voor de jazz en bigband muziek deelden ze. 

Maar ook elkaar zomaar  in Elburg tegenkomen, daar samen lunchen, Lego, de liefde voor Hoenderloo……

Deze mooie herinneringen vergezellen ons voor altijd. 

We leven intens met jullie mee.
💌

Lieve Marjon, Romy, Niek en familie & dierbaren van Erik-Jan,

het bericht over het plotselinge overlijden van Erik-Jan komt binnen en voelt als een schelle, harde bekkenslag. Zomaar is de muziek stopgezet en nu klinkt er een oorverdovende stilte. Een stilte waarin de klap nog natrilt en alles om je heen pijn doet.....ik wens jullie veel zachtheid toe en hoop dat de stilte zich met de tijd weer kan vullen met mooie, troostende klanken.

Lieve Erik-Jan 

dank je wel voor jouw mens-zijn, jouw intense en warme vriendschap, jouw muziek en daardoor jouw zijn. Het is nu zo stil in mij. Uren hadden wij het over muziek maar ook over dingen waar we mee worstelden. Deze momenten liggen diep in mijn hart opgeborgen.

Het ga je goed man!

Beste Erik-Jan,

We kennen elkaar al heel lang, volgens mij uit de tijd dat ik nog bij de muziekschool Westland werkte en we elkaar tegenkwamen bij HaFa-examens. Ik leerde je kennen als een goede, vriendelijke en gedreven docent, die niet zijn eigen ego vooropstelde, maar zijn leerlingen. 
Speelplezier stond bij jou altijd voorop. Samen muziek maken, dat was het belangrijkste en daarom waren er altijd saxofoongroepen en -ensembles. Met natuurlijk het Westlands Saxofoon Orkest als hoogtepunt. Van spelers met verschillende niveaus en ervaring maakte je een eenheid en je liet ze fantastische stukken spelen, waarbij je ook out-of-the-box programmeerde. Wie begeleidt er nou een pianoconcert van Schumann met saxofoons. Jij dus en het klonk prachtig.
Voor dit mooie orkest mocht ik een aantal jaar geleden een stuk schrijven - Four Winds - dat ik hierbij opdraag aan jouw nagedachtenis.
Ik wens jouw dierbaren heel alle sterkte van de wereld. Je laat een enorm gat achter, maar dat gat zal wel altijd gevuld zijn met muziek.

Binnen het Westland heb je grootse sporen achtergelaten: vele saxofonisten zijn door jou opgeleid en een behoorlijk deel maakt nog steeds enthousiast muziek. Het was dan ook een grote schok toen we vernamen dat je niet meer onder ons was. Zonder jou had muzikaal Westland, maar ook specifiek onze vereniging, er compleet anders uitgezien. Heel veel sterkte aan de familie en bedankt voor wie je was en alles wat je hebt betekend!

Namens Muziekvereniging De Phoenix,

Niet meer de jongste maar toch de saxofoon opgepakt. 
Nog nooit een muzieknoot gelezen en zelfs dan ben je de beste inspirator en mentor die je maar kunt wensen..... 
Niet met zoveel woorden maar gewoon; "waar waren we gebleven?"
En we begonnen gewoon bij Alphons Sax...

Sterkte met het dragen van dit grote gemis familie en dierbaren.

Lieve Marjon,

Buitengewoon geschokt en intens verdrietig zijn we sinds je ons belde met het onbegrijpelijke bericht dat Erik-Jan was overleden. Na een week van heftige emoties schrijven we je, en jullie als gezin en andere familie en vrienden, om jullie alle kracht toe te wensen die nodig is om met dit gigantische verlies om te gaan.

Sinds een paar maanden staat de Tubax hier bij ons en we hebben het instrument met heel veel zorg onderhouden, zodat deze weer volop gebruikt zou kunnen worden door Erik-Jan. Veel klanten hebben er met plezier naar gekeken, soms even op gespeeld en we vertelden alle keren vol trots dat Erik-Jan hem weer zou gaan bespelen in dit nieuwe jaar.

We hebben nu eerst de mooie Tubax in de koffer opgeborgen. Het instrument zal voor ons altijd gelinkt blijven aan Erik-Jan. Met een glimlach op ons gezicht houden we in gedachten dat Erik-Jan hier ooit op de Tubax “Teddy Bears Picknick” speelde. Een passend nummer voor een bijzonder mens. Wat zullen we Erik-Jan en jullie bezoekjes aan ons intens missen.

Warme groeten Nathan Frank & Ruth van het Aerofoon Atelier Vof.

We kunnen het nauwelijks bevatten: Erik-Jan is er niet meer.

Erik-Jan: meestersaxofonist, hartverwarmend mens, muzikale toetssteen, wandelend archief, inspirator en organisator, ruggengraat van talloze ensembles en initiatieven, onze zo geliefde vriend en collega – we missen je meer dan we kunnen zeggen.

Afgelopen zaterdag, op 15 februari 2025, is Erik-Jan de With geheel onverwachts overleden. Hij was 48 jaar. Onze gedachten gaan uit naar zijn vrouw Marjon en zijn kinderen Romy en Niek, naar zijn familie, en naar zijn vele vrienden en collega’s. Wij wensen hen allen sterkte met dit immense verlies.

Erik-Jan was een van de oprichters van Ensemble Klang. Meer dan twintig jaar speelden we zij aan zij op podia van Den Haag tot New York tot Parijs. Voor velen van ons ging de band nog verder terug, tot de vroege studiejaren aan het conservatorium of zelfs, in het geval van Saskia, tot de middelbareschooltijd. We maakten elkaars diploma-uitreikingen mee. Elkaars verhuizingen, elkaars relaties die opbloeiden en voorbijgingen. Huwelijken werden gesloten, kinderen geboren. We gingen samen met Erik-Jan door het leven, en bij alles wat we deden deelden we een diepe liefde voor muziek.

Nog maar een maand geleden speelde Erik-Jan de sterren van de hemel in Wigmore Hall in Londen, waar we de wereldpremière brachten van OCCAM Delta XXIII van Éliane Radigue en Carol Robinson. We begonnen het jaar met nog meer opwindende concerten en radio-opnames, waarbij Erik-Jan liet blijken dat hij in topvorm was en vol enthousiasme zat voor toekomstige projecten. Zijn passie lag niet alleen bij het spelen zelf, maar ook bij de kameraadschap die hoort bij een ensemble. Samen lange wandelingen maken, naar musea of de bossen in. Zijn warme aanwezigheid tijdens repetities en op tournee is een dierbare herinnering.

Erik-Jan was een levenslange voorvechter van de saxofoon. Hij maakte zich sterk voor alle verschijningsvormen van het instrument, van de sopranino tot de tubax. Dat deed hij als solist op podia van het Concertgebouw in Amsterdam tot het Long Play Festival in New York; als speler in zijn vele ensembles, van saxofoonkwartet en jazzband tot blaasorkest en Orkest De Ereprijs; en als docent, motivator en organisator. Het door Erik-Jan opgerichte Westland Saxofoon Festival groeide onder zijn leiding uit tot een toonaangevend evenement.

Erik-Jans passie besloeg vele muzikale genres en stijlen, en hij werkte net zo makkelijk met jongeren en amateurs als met professionele musici. Hij bracht werken van talloze componisten in première, van Louis Andriessen tot Éliane Radigue, en stelde een nauwgezet archief samen van saxofoonrepertoire, met opnames, data, uitvoerders en bladmuziek. Zijn geestdrift vormde de spil van levendige muzikale gemeenschappen in zijn geboortestad Den Haag en het aangrenzende Westland, maar ook rond zijn plattelandsretraite in Hoenderloo en verder weg.

Met zijn persoonlijkheid en zijn muziek heeft Erik-Jan vele harten geraakt, niet in de laatste plaats die van collega-musici. Hieronder delen wij, de overgebleven spelers van Ensemble Klang, persoonlijke herinneringen. Daarnaast plaatsen we enkele bijdragen van leden van Neo-fanfare 9x13, eveneens onderdeel van de Stichting Ensemble Klang, en van Erik-Jans voormalige docent Leo van Oostrom.

Rust zacht, Erik-Jan.

(deze tekst kwam tot stand dankzij verschillende bijdragen van de mensen achter/van Klang en is verzameld en opgesteld door Joep Stapel)

Tot hier en niet verder

Dit is wat het is

Je stem, je lach, je geduld, je muziek, jouw geluid

Het is een niet te bevatten gemis

‘Al vanaf onze studietijd kenden we elkaar. Altijd was er een praatje, kwam Erik-Jan met zijn grote vriendelijke lach vragen hoe het ging. Zijn enthousiasme was aanstekelijk en hij zat vol energie. Samenspelen was een feest, hij nam mensen mee in het muzikale verhaal en had oog voor zijn medemusici, zowel kritisch als complimenteus.

De laatste tijd sprak hij met veel plezier en liefde over het vakantiehuis is Hoenderloo. Dat het voor iedereen zo heerlijk was in de natuur. Erik-Jan laat op vele plaatsen een grote leegte achter. Ik ga hem missen.’
Arthur Kerklaan, trompettist neo-fanfare 9×13 en Asko|Schönberg, gastspeler Ensemble Klang en Orkest De Ereprijs

Beste familie

Onze dochter is een jaar of 7 geleden in 's-Gravenzande komen wonen en is op zoek gegaan naar een bandje om saxofoon in te spelen, dit werd de Funky Fingers. We zijn regelmatig wezen luisteren en hebben Erik-Jan leren kennen als zeer getalenteerd, bevlogen en inspirerend! Verbijsterd  door zijn overlijden willen we jullie condoleren. We bidden voor jullie. 

Krijn en Levina van Zee, Langerak 

Beste Erik-Jan,

Namens the Remote Brassband heel veel dank voor jou inbreng - voor mijn gevoel was je eigenlijk te goed  ons ensemble - maar jij ging (net als bij al je andere groepen) altijd als de brandweer met veel plezier en zonder enige pretentie voor ieder optreden. Voor mij ben je een musicus om een voorbeeld aan te nemen. Of het nu om Modern Klassiek, Jazz, Pop of Kerst muziek ging, je stond overal voor open, zonder vooroordeel. We zullen je verschrikkelijk missen. Gr Willem (en de Remote Boyzzz)

Tsja, waar moet je beginnen met schrijven als er plotseling een collega overlijdt die je al bijna 3 decennia meemaakt op het podium, bij de muziekschool en op het conservatorium? Ongeloof, rouw, verdriet en shock wisselen elkaar nu af…
 

Erik-Jan was een van de meest hartstochtelijke saxofonisten die ik kende. Op het professionele podium zocht hij altijd naar manieren om het stuk nog beter te kunnen vertolken, bijv. met andere rieten, instrumenten, speelstijl of met een andere schwung. In de pauze en na afloop in de auto terug naar huis werd hier nog flink over nagepraat en werden talloze (saxofoon-)cd’s opgezet.
 

Voor honderden saxofoon-leerlingen en studenten was hij een lichtend voorbeeld en stond voor hen op een voetstuk. Altijd goed voorbereid en met een dosis empathie, geduld en geestdrift op zak gaf hij ze les. Het ene na het andere saxofoon- of blazersevenement organiseerde hij, waar zowel amateurs als professionals aan meededen, die er met volle teugen van genoten. De liefde voor de muziek en de sax verspreidde zich op die manier als een olievlek onder velen.
 

Marjon, zijn kinderen, het huis in Den Haag (met nieuw dubbelglas) en het zojuist betrokken vakantiehuisje waren hem veel waard. Wat in- en intriest voor zijn familie en voor de muziekwereld dat hij maar zo kort leefde. Het gemis is enorm.

Lieve Marjon, Niek en Romy,

Vorige week bereikte mij het diep verdrietige bericht over jullie verlies van Erik-Jan en ik wil jullie laten weten dat ik met jullie meevoel. Zoveel onverwachte pijn. 

Mijn herinneringen aan Erik-Jan zijn vooral herinneringen van Victor en dat wat Niek vertelde in klas. En die brengen mij, naast muziek tot de woorden liefdevol, open en begrijpend.

Liefs en sterkte, Gabriell

Een muziekreis die geluid gaf en mensen samenbracht. Waar je mocht in- of uitstappen en ook weer in. Waar Marjon de de deur openhoudt en je een zetje in de goede richting geeft . En dan mocht je met Erik-Jan op muziekavontuur, en wat een avontuur. Daar mocht ik lekker achterin zitten toeteren of geluidloos genieten.  Het is fijn om jullie te kennen, dank jullie wel! 

Erik-Jan was a friend and colleague for almost half of my life. It is impossible for me to think of new music in the Netherlands without him. As friends, we shared so many good times, and as a colleague, he lent his stellar musicianship to so much of my music. Even though I will miss him immeasurably I will remain forever grateful for both these things. I send my deepest condolences to all who love him. 

Wat een triest bericht Erik Jan. Zo jong en in de kracht van je (muzikale) leven. 
Ik bewaar zulke goede herinneringen aan jou als jong lid van het Gelders Fanfare Orkest. 
Ik was destijds jouw dirigent en mocht jouw enorme ontwikkeling als saxofonist meemaken. Je was talentvol, hongerig naar kennis, heel ambitieus op een hele prettige en goede manier en je discipline was een voorbeeld voor velen. Maar bovenal was je een hele prettige persoonlijkheid en dat ben je altijd gebleven. Vriendelijk, geduldig en altijd een helpende hand bieden. Ook heb je voor saxofoon Nederland en daarbuiten veel betekend. Met name ook op het gebied van het repertoire. Ik mag jou gerust een pionier noemen op zoek naar nieuwe mogelijkheden. We zullen je enorm missen. RIP

Lieve Romy, Niek en Marjon,

Een schok ging door ons heen toen het nieuws met ons gedeeld werd, een gevoel van ongeloof en verdriet. Tijdens onze middelbare schooltijd was bij jullie thuis, dankzij Erik-Jan en Marjon, een warme plek waar we als 'haha'-groep altijd welkom waren, waar we onszelf konden zijn, en waar we warme herinneringen aan koesteren. Vele gezellige avonden startten of eindigden aan de Copernicuslaan, vaak onder het genot van pannenkoeken, Apple Bandits en goede muziek.

We willen Erik-Jan en jullie bedanken voor deze fijne momenten en herinneringen die ons gemaakt hebben tot wie we nu zijn. Onze gedachten zijn bij jullie voor dit grote gemis.

Heel veel sterkte en liefs

Wat een verschrikkelijk bericht dat Erik-Jan is overleden. Onverteerbaar als jonge mensen die vol in het leven staan plotseling overlijden.

Je hebt mij met het WSO meegenomen op heel wat muzikale avonturen. Elke keer weer nieuwe verrassende  muziek, inspirerende solisten, creatieve componisten, gave locaties  en coole concerten. Je wist het WSO op jouw rustige, vriendelijke wijze tot grotere hoogte te brengen. Ieke ging graag mee naar de mooie concerten. We zullen je vreselijk missen!

Bijgaande foto was op een concert in Nunspeet (2015) met o.a. Benjamin Herman en Bart Wirtz. Erik-Jan staat terecht in het midden.

Marjon, Romy en Niek, heel veel sterkte.

Lieve Erik-Jan,
Daar stond je dan achter het gordijn samen met de leden van Blazers Collectief West voor weer een optreden. Jou plaats was net zoals op deze foto, in het midden. Jij maakte deze optredens mogelijk. Dank daarvoor.
Veel mooie optredens hebben we samen gedaan in grote en heel erg kleine ensembles. Memorabel waren natuurlijk de Kerst Koper trio optredens (ook wel de Gluhwein Boys) met Willem waar de baarden en pruiken steeds naar andere plaatsen op ons hoofd verplaatsten. Wat hebben we gelachen!
Helaas is het gordijn nu voor jou gevallen. 
Ik wens Marjon en de kinderen en alle familie, vrienden en kennissen veel sterkte met het verlies van deze fantastische muzikant. 

Wouter Kluck

Beste Erik-Jan,

je bent natuurlijk veel te vroeg heen gegaan. Ik wil je hierbij bedanken voor de vele vele jaren waarin je niet alleen mijn muziek maar ook dat van zoveel van mijn collegas met brille hebt vertolkt. Ik zal je herinneren als een meestersaxofonist en als een omnivoor die werkelijk nergens voor terug leek te deinzen. Ik kan me in elk geval van mij niets herinneren wat je niet met totale perfectie hebt gedaan. Die perfectie zal mij ook bij blijven de vele keren dat ik je repetitieproces met je collega blazers voor de geest haal. Ik denk ook aan het plezier en de positiviteit dat je altijd uitstraalde en hoe je speels en uiterst bescheiden de meest lastige dingen maar voor elkaar kreeg. Ik heb het je natuurlijk nooit gezegd en nu is het daarvoor opeens te laat maar je was een muzikant naar mijn hart in de manier waarop je je aan de muziek wijdde. Ik kan nog veel zeggen maar ik hoop dat aan gene zijde een saxofoon ligt waar je nog nooit van hebt durven dromen. 

Erik-Jan, 

Wat zullen we je missen allemaal. Ik mis je nu al... Bedankt voor jouw warme vriendschap en voor alles wat je voor de muziekwereld en de mensen om je heen hebt gedaan. Het muziekleven is mooier geworden door jou. Vaarwel...

Twee momenten zie ik steeds voor me:

Erik-Jan en Romy die samen de gasten ontvangen voor het 25-jarig huwelijksfeest. Ze straalden. Zoveel plezier en samenzweerderig glimlachen, want Marjon wist echt nog van niets.

En niet lang daarna, in de zomer, in Hoenderloo, op het terras. Erik-Jan kwam met Niek aanlopen, terug van het zwembad. Zo liefdevol, zoveel warmte en plezier. 

Met veel schrik en verdriet hoorde ik van het plotselinge overlijden van Erik-Jan.

Woorden schieten tekort... behalve dat ik de afgelopen week echt zeer veel aan Erik-Jan heb gedacht. Ik zal hem enorm missen.

Ik wens jullie ontzettend veel sterkte toe in het verwerken van dit enorme verlies.

Erik-Jan was a crucial part of new music in the Netherlands and globally, and I am so privileged to have known such a wonderful person for over twenty years. His support of the ideas of young (and not so young!) composers always combined musical excellence with passion and humour. I don’t remember a time when he was not laughing or smiling and it is with those happy memories that we remember him over here in the UK. Thank you Erik-Jan for all your bright light and love to your family x

Met zijn grote klank en Haagse saxofoongeluid was Erik-Jan een inspiratiebron en een heel stabiele factor om mee samen te spelen. Hij begeleidde me tijdens mijn masterscriptie en ik was erg onder de indruk van zijn enorme kennis over het instrument en zijn verzameling bladmuziek, opnames en saxofoons.

Behalve een geweldig musicus was hij ook een fijne collega. We spraken over onze gezamenlijke roots op de Veluwe en hij zat altijd vol plannen en nieuwe initiatieven.

Ik herinner me Erik-Jan als bevlogen, energieke en hardwerkende man. Voor zijn veel te vroege overlijden zijn geen woorden. Hij zal enorm gemist worden.

Deborah Witteveen, saxofonist 9×13, gastspeler Ensemble Klang

In 2018 stonden we samen op een slingerende zelfgebouwde steiger de om de dakrand en de buitenkozijnen te schilderen. Ondanks je hoogtevrees hebben we de klus geklaard. We zullen je missen als hele leuke bovenbuurman en we gaan proberen om hele goede benedenburen te zijn voor Marjon en Niek.

Bedankt voor de mooie muziek, Erik-Jan, we hebben er afgelopen zomer echt genoten. 

Marjon, veel sterkte voor jou en jouw kinderen!

Lieve Marjon, Romy en Niek,

Jullie man en vader was een speciale man, een speciale saxofoon leraar met geduld en sturing, die ook van een speciaal biertje hield.

Een speciale saxofoonspeler met passie, kennis en kunde. Iemand die toeterend door het leven ging en overal zijn bescheiden aanwezigheid liet blijken = horen.

Soms heb je een klik, die met Erik Jan was muzikaal maar ook als mens. Jarenlang zaten we naast elkaar bij het Gelders Fanfare Orkest. Ik mocht meegenieten van zijn muzikale ontwikkeling en wat ik me nog heel goed herinner de enorme trots toen Romy was geboren. De foto's werden in Epe tijdens de repetitie gedeeld. Toen hij stopte bij het GFO, kwamen we elkaar gelukkig nog regematig tegen bij andere concerten. Vooral die met het GFO en het Westlands herinner ik me nog goed, wat soleerde en organiseerde hij daar fantastisch. Ik schrok enorm van het bericht van zijn overlijden. Wens jullie sterkte om dit verlies een plek te geven. Ik ben dankbaar dat onze wegen zich regelmatig mochten kruisen...

Marjon, Romy en Niek,

Keigoede Saxofonist, Organisator, Inspirator, Regelaar, Dirigent, Arrangeur en bovenal ontzettend aardig. De onuitputtelijke liefde voor de sax en dat delen met iedereen.

Het begon bij de eerste saxofoondag met “een sax orkest voor de dag” en duurde meer dan 13 jaar. Zoveel mooie herinneringen met het WSO op zoveel bijzondere plekken gespeeld. Festival Classique, Manchester Sax festival, CD’s opnemen, Adolph Sax expositie in Brussel, heel veel bijzondere solisten begeleiden, Parijs, 25-jarig huwelijksfeest en ook koffieconcerten in een bejaardenhuis. 

Erik-Jan arrangeerde bijna alles. Voor iedereen een interessante partij met een heel divers repertoire. Ik leerde minimal music kennen. Een paar repetities en dan optreden. Pieken op het juiste moment en het was altijd feest. Zo dankbaar voor alles.

Ongelofelijk dat daar plotseling een einde aan is gekomen. Een laatste staande ovatie, we wilden allen niet stoppen met klappen en daarna de stilte. 

Heel veel sterkte met de oorverdovende stilte die nu volgt. 

Met groot verdriet hebben wij vernomen dat Erik-Jan de With op 48 jarige leeftijd is overleden. Vanaf de oprichting van de SRMO in 2006 tot juni 2021 is Erik-Jan saxofoondocent geweest bij de SRMO. Erik-Jan was een muzikale, creatieve duizendpoot, waar wij altijd op konden rekenen. Dank je wel Erik-Jan voor al die fijne jaren dat je deel uit maakte van ons docententeam. Wij wensen Marjon, Romi en Niek heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. 

Bestuur en docenten SRMO

Lieve Erik-Jan,

Wat altijd nog kortgeleden voelde, is nu letterlijk een leven geleden. Zoveel samengespeeld op zoveel plekken. De week voor je overleed dacht ik toevallig terug aan toen we met Python het Adagio van Barber speelden op een herdenkingsdienst van een neergestoken leraar. Ik twijfelde aan de echtheid van mijn herinnering en googlede om te checken of wij dit echt gedaan hadden; dat hadden we. Gek genoeg heeft Leonie dit ook gegoogled, de week voor je overleed.

Jij was op zoveel plekken in mijn leven dat ik je als een soort gegeven beschouwde, het kwam niet in me op dat we elkaar nooit meer zouden zien. We hadden geen wekelijks contact, we kwamen elkaar wel weer tegen. Bij Funky Fingers bij het WSO, bij jou thuis, waar dan ook. Je speelde op mijn bruiloft, mijn eindexamens, weer op mijn bruiloft, waar niet. Lotte droeg Romy’s kleding, we pasten op elkaar kinderen. We reden ineen veel te kleine auto door Zuid-Frankrijk, met een bariton op schoot, anders paste het niet. In Groningen snapten we de ronddraaiende bar niet meer. Jij en Marjon waren er voor mij op een moment waarop het echt toe deed en vonden niet meer dan normaal. Nu je er niet meer bent besef ik me op hoeveel plekken je in mijn leven was en nu mis. Zodra ik daaraan denk, denk ik aan het gemis voor Marjon, Romy en Niek. Voor jullie is dat oneindig veel groter. Ik kan jullie alleen maar sterkte wensen bij het dragen van dit gemis.

Erik-Jan, bedankt voor alles, al die momenten. Op je uitvaart was het Adagio van Barber als laatste te horen. Een cirkel werd rond die nog lang niet rond had moeten zijn. 

Aukje Swillens-Marinus