
Marco de Haan
Houden van
is soms ook loslaten
is soms ook loslaten
Uitvaartinformatie
Marco is in het uitvaartcentrum van De Laatste Eer, Juniusstraat 4 in Delft.
Hier is gelegenheid tot afscheid nemen en condoleren op woensdag 19 februari
van 18.30 tot 19.15 uur.
Wij nodigen u uit om samen het leven van Marco te herinneren op vrijdag 21 februari om 13.30 uur
in de aula van crematorium Iepenhof, Hoflaan 18 in Delft.
Aansluitend is er gelegenheid tot condoleren en om elkaar te ontmoeten in de koffiekamer.
Vul uw e-mailadres in en wij sturen u een herinnering.
Later een bericht plaatsen?
Mail mij een herinnering
Mail mij een herinnering
Lieve Dees,
Het is niet mogelijk, om te voelen wat jij voelt...om te missen wat jij mist..of de goede woorden te vinden om je te troosten..maar wij leven mee met je verlies
Heel veel sterkte en kracht voor jou, de kinderen en kleinkinderen xxx
Liefs, Jose en Jaco
Lieve Desi, kinderen en kleinkinderen.
Veel sterkte en kracht met het verlies van je man, jullie vader en opa.
Lieve Desi, gecondoleerd met het grote verlies van je man, papa van je kinderen en opa van je kleinkinderen. Moge God jou de kracht, sterkte en moed geven om dit grote verlies te verwerken.We denken aan je en leven met je mee. je kunt altijd bij mij terecht. Liefs Bea Ronald kinderen en kleinkinderen.
Lieve Desi, gecondoleerd met het grote verlies van je man, papa van je kinderen en opa van je kleinkinderen. Moge God jou de kracht, sterkte en moed geven om dit grote verlies te verwerken.We denken aan je en leven met je mee. je kunt altijd bij mij terecht. Liefs Bea Ronald kinderen en kleinkinderen.
Brielle, 16 februari 2025
Beste Desirée, Romano en Shirley (en de kleinkinderen Eloy, Freya en Flynn)
Marco kwam december 2019 bij Peinemann Port Services om bij RWG in de werkplaats voor de AGV’s het onderhoud uit te voeren en ik heb zijn nauwgezette manier van werken altijd gewaardeerd. In de afgelopen jaren heeft Marco heeft menig keer goede feedback gegeven van bijzonderheden die hij aantrof tijdens zijn werkzaamheden.
Marco had een nauwe samenwerking met zijn directe collega Ivan Bilic, als ik in de werkplaats kwam en beide heren waren aan het werk maakte we altijd een praatje. Helaas is Ivan bij Peinemann weggegaan en dat merkte je wel aan Marco dat hij z’n maatje miste.
Afgelopen jaar tobde Marco met z’n gezondheid en ik moet eerlijk zeggen dat zijn afwezigheid me in eerste instantie niet direct opviel. Toen ik begin januari hoorde dat hij ziek was en in Delft in het ziekenhuis lag (en wat hij mankeerde) schrok ik erg. Hij was voor de kerst na aanhoudende pijn in het ziekenhuis onderzocht en was de diagnose vastgesteld. En pessimistisch scenario ontvouwde zich.
Na een korte tijd in Reinier de Graaf ziekenhuis werd Marco overgeplaatst naar het LUMC omdat ze hem daar beter konden verzorgen. Ik ging op bezoek en nam op mijn vraag of ik nog wat mee kon nemen, een paar pakken Ice tea lemon mee, dat vond hij lekker. Op bezoek in het ziekenhuis trof ik daar nog een opgewekte maar zieke collega aan was Romano daar op bezoek, met z'n drieen lekker zitten praten over van alles en nog wat. Ik heb op de terugweg Romano in Delft afgezet, leuk gesprek met hem gehad onderweg.
Maandag 20 januari dat bericht dat Marco ‘uitbehandeld’ was, hij werd niet meer beter. Een dag later met collega Maurice Meier op weg naar Leiden om Marco te bezoeken, jij was er ook Desirée. Marco mocht die dag erna naar huis, maar niet om beter te worden. We hebben gesproken over letterlijk doodziek zijn en de mededeling te krijgen dat je naar huis mag maar dat je nooit meer beter wordt. Jij was er ogenschijnlijk erg rustig onder, misschien niet wetende wat er nog ging komen. Marco was al aan het plannen dat als het niet meer te houden was er op een humane manier een einde aan te maken met een arts. We kunnen het ons niet voorstellen wat dat voor iemand betekent om zo over je eigen levenseinde te moeten nadenken. Daar is ook moed voor nodig!
Zondag 2 februari zag ik Marco nog bij jullie thuis in de huiskamer en lag op een ziekenhuis bed. Marco was die dag ervoor door jullie (net nieuwe) bed gezakt en hij had pijn aan z’n rug. Wat een pech! Praten was al moeilijk en eten deed hij nauwelijks maar hij dronk nog wel.
Tijdens het gesprek hadden we het over ditjes en datjes, Marco liet me ineens een foto zien van een jonge Marco op de motorkap ven een 4x4 die hij had gemaakt op een vakantie in Australië. Daar een auto gekocht en toeren door 'Down Under'. Op mijn vraag ‘hoeveel weken ben je daar geweest?’ gaf Marco het droge antwoord: ‘7 maanden’.
Ik kon een glimlach niet onderdrukken en ik zag aan Marco dat het hem goed deed herinneringen op te halen. Terug te denken aan goede tijden.
Ik appte die week erna nog een aantal malen met Marco. Ik was zaterdag 8 februari bij mijn zoon in Delft maar jullie hadden al bezoek van jullie dochter en kleinkinderen, dat was belangrijk voor Marco om de familie dicht bij hem te hebben. Seyyid was ook langsgekomen en had Marco’s haar geknipt. Marco zag er goed uit na zo’n drukke dag. Wat lief dat Seyyid Marco’s haar had geknipt!
Dan dat laatste appje dat het slecht met Marco ging, ook in de nacht hulp. Dat hij zo goed als niet meer kon praten. Wat een machteloos gevoel gaf dat. Daarna dat mijn appje ongelezen bleef deed mij het ergste vermoeden.
Desirée, afgelopen Jullie waren de afgelopen 25 jaar samen, enkel door de ziekenhuis opname waren jullie niet bij elkaar.
Marco had een goed hart, en was een vriendelijke man. Ik heb bewondering voor zijn moed en gelatenheid waarmee hij op een waardige manier met jullie naar zijn einde heeft geleefd.
Ik zal hem zeker missen. Ik wens jullie heel veel warmte en liefde toe om met elkaar dit verlies te verwerken.
Vladiano
Met grote verslagenheid hebben we kennis genomen van het overlijden van Marco. Hij was een bevlogen monteur en een collega met zijn hart op de juiste plaats. Zijn passie voor zijn werk en zijn inzet voor anderen zullen ons altijd bijblijven.
Het is ongelofelijk verdrietig dat Marco veel te jong van ons is heengegaan na een kort ziektebed. Wij wensen jullie veel sterkte en kracht toe in deze moeilijke tijd. Moge de mooie herinneringen aan Marco een bron van troost zijn.
Met oprechte deelneming,
Wiekert Wirds
Konecranes Port Services B.V.
Beste Desi
Wij wensen jou en de kinderen en kleinkinderen veel sterkte met dit grote verlies
Lonneke en John Vos
Mijn laaste woorden aan jou mijn lief, voor iets waar geen woorden voor zijn
De eerste keer toen ik je zag kwam door een geintje, even een bakie koffie doen in Roosedaal.
Dat geintje werd echt, daar stond ik dan voor je deur, een reus van een man dee open.
Na dat bakie koffie en je fotoalbums uit Australië, dacht ik ook die grote man is niet gevaarlijk het komt goed.
Je leerde de kinderen kennen en ook dat ging goed
Je dee alles wat je maar kon voor hun
Als snel woonde jouw 2 katten bij mij en daar kwam jij achteraan,
We hebben wat herinneringen gemaakt, de vreemdste auto's kwamen voorbij
crossen door enge bagger met afgronden, een omgebouwde legerambulance tot camper
Het ging ons goed
Ik werd vrij snel ziek maar jij zei altijd het komt goed, zei je voor al mijn operaties
En dat kwam het ook. we dealen met mijn gebreken
Je was er altijd voor mij, mijn reus in de branding
Ik weet veel mensen zagen je niet helemaal zoals ik je zag
Tot in december 2024 plots dat jij ziek werd, je had kanker maar nog zei je het komt goed
Helaas dat kwam het niet, die nare ziekte heeft jou lichaam verwoest
De pijn die ik je zag hebben en ik kon niks doen om dat goed te maken
Nee deze keer kwam het niet goed en toch bleef je nog bezig met mij je wilde alles doen om mij goed achter te laten
Maar lief, waar je ook nu ook bend, al zal het moeilijk zijn , ook met mij komt het heus ooit wel goed