Jan Somers

Als ik opa aan anderen beschrijf spreek ik altijd over hem als de padre familias. Het was dan ook mooi om te zien dat hij op de rouwkaart wordt genoemd als pater familias. Want dat was hij, een pater/padre familias. Hij was altijd zo betrokken en wist van iedereen wat er in zijn of haar leven omging. Ook al wonen wij helemaal in het gekke België (aldus opa), hij was altijd op de hoogte en leefde in alles met ons mee. 

De afgelopen week was erg verdrietig. Verdriet om het verlies van een dierbare opa, maar ook meedeleven met oma, mama en tante Marjon.

Naast het verdriet kwamen er echter ook mooie herinneringen naar boven en dat maakte mij dankbaar, vooral omdat het er zoveel waren. Herinneringen aan mijn jeugd en de tijd die ik als kind in Delft doorbracht.

En ook herinneringen aan de opa die ik kende in mijn volwassen leven. Aan de lieve, grappige en opmerkzame man met zijn grote verhalen en zijn mooie blik op de wereld. Opa had een rijk leven en hij heeft veel doorgegeven. Onbewust zijn er kleine gebruiken uit zijn jeugd ons gezin binnengeslopen en zijn het nu ook onze gebruiken, die later hopelijk weer doorgegeven worden aan onze kinderen en kleinkinderen.

Zo zal opa altijd blijven voortbestaan. In onze herinnering, in ons hart en in alles wat hij doorgegeven heeft.

Dag Jan,

 

Het ga je goed.



Ik heb je toegevoegd aan mijn header indisch4ever.nu

Allemaal mensen van wie we afscheid namen in 2021

Zie deze header maar als mijn 'bankje' ter herdenking.



Henk

 

Dear oom Jan,

You will always have a place in my mother Truus's heart.  You brought joy to her youngest sister Greetje, which guaranteed you that  place. You had all the admirable qualities Truus so appreciated and respected.  You were calm, considerate, loving and gentle.  You and tante Greetje created a lovely and loving family, and you can only be proud of Nadet, Marjon and Peter (RIP), and all those lovely grandchildren and great grandchildren. In your personal life, you achieved more than most.

You will always have a place in my heart. You opened your home to me and my family, and when I was living in Holland, to some of my friends.  I was always welcome in your home, and I was treated as though I belonged there. As tante Greetje reminded me so much of my own mother, I often felt that this was in fact my home.  

In your professional life you were similarly accomplished. After retiring you obtained further qualifications (to add to your impressive engineering degree) by way of a Law Degree, followed by a PhD, in which you researched your interest in the VOC and your new found knowledge in international law.  Impressive is an understatement. You were always very interresting, always very chatty, always very witty and always had lots to say and contribute to the conversation.  You thought deeply and articulated carefully and concisely.  You were one of my most interesting uncles.

You will be missed by so many people oom Jan.  It is an honour to be missed, and it means that you have created a wonderful legacy.  Yours has been a life well spent.

Good bye oom Jan, we will miss you terribly,

Truus and Bill, Marietta and Lucy  and Joseph, and Tars and Chris who did not have the pleasure of ever meeting youxxx

Beste Oom Jan

Het is ondertussen een half mensenleven geleden dat ik als verlegen 18-jarige novice bij jullie introk in het op één na kleinste kamertje aan de Henri Dunantlaan 25. Door uw zorgvuldige en tijdige handeling kon ik op het laatste nippertje ingeschreven worden aan de TH Delft om metaalkunde te gaan studeren, nadat ik was uitgeloot voor een andere studie aan een andere universiteit. Deze actie uwerzijds heeft grote gevolgen gehad voor mijn loopbaan, maar dat kon niemand op dat moment bevroeden.

Aanvankelijk was het niet de bedoeling voor langere tijd aan de Henri Dunantlaan te blijven wonen, maar al met al duurde het 4,5 jaar voordat ik verder trok. In die tijd werd in jullie huis een solide basis gelegd voor mijn intellectuele ontwikkeling. Mijn ouders betitelden tante Greetje en u als reservemoeder en reservevader. Daar ligt een kern van waarheid in. In jullie huis ontmoette ik een heel andere structuur in het dagelijkse leven en in de onderlinge menselijke omgang dan ik van huis uit gewend was. Daar heb ik veel van geleerd en in de rest van mijn leven zeker mijn voordeel mee gedaan. Terugdenkend aan die tijd herinner ik me het rituele krantlezen, de bijen, een vaartocht met de Dukeloen, de fotografisch geïllustreerde reisverslagen van Indonesië, Noorwegen, Mégève en het toenmalige Joegoslavië, het zomerhuis in Kamperland, het project keukenrenovering, bezoek van Marietta en Lucy uit Australië.

Wat ik fascinerend aan u vond, is de dedicatie om een studie en proefschrift te volbrengen na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Dat heeft mij vele jaren geleden al aan het denken gezet hoe ik dat te zijner tijd kan navolgen. Het is beslist een belangrijke manier om de grijze cellen voortgezet te stimuleren en zowel verstandig alsook verstandelijk oud te worden.

Op verschillende tijdstippen in mijn leven heb ik jullie bezocht in Delft. Het was altijd een genoegen de warme belangstelling te ervaren. Niet alleen voor het wel en wee van mijn gezin, maar bovenal voor jullie kinderen, klein- en achterkleinkinderen. Het is bewonderenswaardig hoezeer jullie meeleefden in de ontwikkeling van eenieder in de familie, maar ook met de rest van de wereld. Daarenboven was het altijd een genoegen op uw droge humoristische beschouwingen over de toestand in de wereld en onderhoudende, rake one-liners getracteerd te worden.

Oom Jan, dank voor uw voorbeeldige “zijn”, u laat een leegte achter.

Marcel en Sussi  

Gustav, Alina en Roald kunnen onze sporadische bezoekjes aan Delft nog goed herinneren