
Han Pruijsers
Als ik zo oud geworden ben
dat ik soms geen mens herken.
En soms jouw naam niet meer weet,
pak dan mijn hand even beet
en zeg me gedag.
Laat me voelen dat je me mag.
Wellicht dat ik het gevoel herken
dat ik voor iemand,
iemand ben.
dat ik soms geen mens herken.
En soms jouw naam niet meer weet,
pak dan mijn hand even beet
en zeg me gedag.
Laat me voelen dat je me mag.
Wellicht dat ik het gevoel herken
dat ik voor iemand,
iemand ben.
Uitvaartinformatie
Han is in het uitvaartcentrum van De Laatste Eer, locatie Iepenhof, Hoflaan 18 in Delft, Hier is gelegenheid tot afscheid nemen op donderdag 14 september van 20.00 tot 20.45 uur.
Wij nodigen jullie uit om samen met ons het leven van Han te herinneren op vrijdag 15 september om 14.45 uur in de aula van crematorium Iepenhof, op bovenstaand adres.
Na afloop is er gelegenheid tot condoleren en om elkaar te ontmoeten in de koffiekamer.
Vul uw e-mailadres in en wij sturen u een herinnering.
Later een bericht plaatsen?
Mail mij een herinnering
Mail mij een herinnering
Als ik aan Han denk zie ik mijn schoonzoons vader,
Hoe Han was en wat hij deed, op verjaardagen van onze beider (klein)kinderen. In Schipluiden, Lochem en Woold bij Winterswijk. De eerste 20 jaar woonden zij dichtbij Delft. Later moesten Han en Corrie verder rijden en kon ik met auto en sinds kort zelfs met de fiets de afstand overbruggen. Maar steeds waren Han en Corrie, zeker met hoogtijdagen, aanwezig. De familie bleef erg belangrijk, ook al kostte het wat meer moeite. De laatste keer dat ik Han ontmoette was in het Woold. En ik werd zeer hartelijk door Han begroet met een dikke knuffel. Zo blijft Han in mijn herinnering; een spontane, lieve en hartelijke schoonvader van Dian,vader van Arthur en opa van Bjorn en Jarne. "Hé,Ouwe reus!", zoals zij elkaar de laatste paar jaar noemden......
Dag Han....
Dag buurman,
Eerst vele jaren als kind directe buurman van mijn ouders.
Later kwam ik met mijn kinderen schuin aan de overkant wonen.
Op donderdag elkaar tegen komen van of naar de markt. Visje halen even kletsen.
Er zijn zoveel gedachten nu.
Maar ik sluit met dag buurman en wens de buurvrouw en Ellen en Arthur en familie sterkte toe.
Groet Erna Hoogendam.
Corry en familie gecondoleerd met het verlies van Han. Heel veel sterkte. Liefs Hanneke
Bij mijn bezoekjes aan mijn moeder probeerde ik ook wel eens wat praatjes aan te knopen met de andere bewoners. Zo ook een paar keer met Han Pruijsers. En in zo'n soms niet te volgen gesprekje (vol verwardheid en onlogica) ervoer ik bij Han wel zijn positievitiet, zijn een beetje ondeugende vriendelijkheid en ook een zekere gelatenheid.
De laatste zin van het tekstje bij zijn overlijdensbericht trof mij bijzonder:
Wellicht dat ik het gevoel herken dat ik voor iemand iemand ben.
Familie en nabestaanden gecondoleerd en sterkte toegewenst.
Een plichtsgetrouwe, fanatiek sportieve man met het hart op de goede plaats. Vooral ook een gezinsman; Corrie, Arthur en Ellen het belangrijkste in zijn leven. Han, gewoon een goed mens!
ik kwam Han en ook Corrie regelmatig tegen, de laatste keer zo'n 2jaar terug. Han was altijd in voor een praatje. Dat was gezellig en geïnteresseerd. De laatste keer deed hij me sterk aan mijn vader, Leendert Makkus, denken. Zo ook de foto met de Oostpoort op de achtergrond.
Mijn vader sprak regelmatig over neef(je) Han en met veel plezier keek hij terug naar het contact met hem en later ook met Corrie. Het was meer een echte vriendschap dan een oom-neef relatie.
Heel veel sterkte met het verlies van jullie man, vader/ schoonvader en opa.
Rineke Nederlof-Makkus.