Henk de Witt

Beste nabestaanden,

Allereerst gecondoleerd met dit zware verlies.

Henk was een kunstenaar, een dammer, een organisator en een vernieuwer. Maar bovenal was hij een geweldig aardige kerel. 

Binnen de club, maar ik denk binnen de hele damwereld, gaan we hem ontzettend missen.

Veel sterkte in deze moeilijke tijden.

Gecondoleerd. Veel sterkte met het verwerken van het enorme verlies. Ik bewaar goede herinneringen aan Henk, zowel op het persoonlijke vlak als qua inhoud over het dammen.

Beste familie en vrienden,

Gecondoleerd met dit plotselinge verlies van onze dierbare damvriend.

Henk was niet alleen een dammer in hart en nieren, maar bovenal een zeer gewaardeerd en sympathiek mens.

Henk was vaak mijn medepassagier bij onze uitwedstrijden. Zijn aanwezigheid was altijd erg prettig en we konden altijd gezellig kletsen over vroeger en het heden.

Helaas is het heden er niet meer voor onze sympathieke Henk, maar we kunnen met groot respect terugkijken naar hem.

We zullen Henk erg missen!

Ik wens alle familie en vrienden van Henk veel sterkte met dit verlies.

Ik heb Henk in 1993 leren kennen tijdens een damtoernooi in Frankrijk. Een bevlogen mens met een creatieve inslag en vaak een uitgesproken mening die hij op een menselijke manier wist te brengen.

We waren het zeker niet altijd met elkaar eens, maar dat soort verschillen hebben niet tussen ons gestaan en dronken we samen weg met een glaasje wijn.

Ik ben er trots op dat ik Henk in zijn ontwikkeling als kunstenaar zo ver heb kunnen krijgen om ook met olieverf op linnen te gaan schilderen. Zijn eerste kunstwerk in deze heeft hij speciaal voor mij in 1999 gemaakt en hangt nog steeds prominent bij mij in de woonkamer.

Mijn damtrainer..  Wat hebben we gelachen elke woensdagavond bij Dos wanneer de partijen klaar waren, hele verhalen. 

Man ik ga je oprecht missen. 

Rust zacht en doe Tjalling de groeten daarboven.

Henk heb ik vooral leren kennen voorafgaand en tijdens de toptoernooien in Delft en in het Westland. Een aimabel mens, altijd geïnteresseerd in de ander. Perfectionistisch in zijn grote evenementen. Veelzijdig ook in de aanpak. Maar hij had ook een scherpe pen en was soms ongezouten in zijn kritiek. Hij geloofde heilig in zijn idealen. Dat laatste waardeerde ik ook in hem. We hebben altijd een uitermate plezierig contact gehad. Ik zal Henk missen.

Wens familie, vrienden en bevriende dammers sterkte toe.

Ik wens de familie heel veel sterkte toe met dit enorme verlies.

Een beperkt aantal malen in je leven kom je iemand tegen waarvan je denkt:

"Ja, dat is een echte ".  Voor mij was Henk zo'n persoon.

Je kon met hem een goed gesprek voeren, lachen en ook soms nog eens een borrel drinken.

Henk heeft twee prachtige scoreborden voor onze club gemaakt, die vele jaren de namen van zowat alle topdammers van de laatste  decennia hebben gedragen.

Sinds enkele jaren zijn deze borden met pensioen en worden door mij thuis gekoesterd.

Veel waardering heb ik altijd gehad voor de creativiteit en nooit afnemende gedrevenheid, waarmee hij streefde naar vernieuwingen in de damsport.

Ik denk dat ik nu maar het nummer van Rowwen Heze:" Henk is enne lollige vent" opzet en daarbij twee mooie borrels in schenk. Een voor mij en een voor Henk!

Beste familie en vrienden,

Gecondoleerd met dit grote verlies.

Juist nu Henk net alle problemen met zijn gezondheid achter zich had gelaten.

Jaren geleden begon Henk al met het organiseren van damtoernooien voor vrouwen, om het dammen voor vrouwen te stimuleren. Zelfs de buurvrouwen vergat hij niet. 

Altijd perfect georganiseerd en de gezelligheid ontbrak ook niet. 

Ik verlies in Henk een goede damvriend en een mooi mens

rust zacht Henk 

Henk, de damwereld zal je missen. Schoonheid, in de kunst, op het dambord, om het dambord met je onorthodoxe ideeen. Dank voor de kleur die je bracht. We gaan je niet vergeten.

Als actief lid van Damclub DOS heb ik veel te maken gehad met de bijzondere persoonlijkheid Henk de Witt. Daaraan zal ik altijd dierbare, zij het soms kritische herinneringen bewaren. Ik wens u sterkte met uw verlies.

Beste familie en (dam) vrienden,

Geschrokken hebben wij kennis genomen van het toch onverwachte overlijden van Henk de Witt.

Wij kennen Henk als een fervent dammer. Vanaf 2016 heeft hij meegedaan aan ons toernooi ONK Veteranen voor dammers. Ons toernooi zou gespeeld worden vanaf 20 t/m 24 april. Ook dit jaar had hij zich weer ingeschreven. Vanwege Corona is het toernooi afgelast.

Kenmerkend voor hem was z'n secure spel met veel creativiteit. In 2017 werd hij met overmacht (14 uit 8) winnaar van ons toernooi.

Hij was ook kunstenaar. In ons programma blad liet hij een van zijn kunstzinnige uitingen "de Coupe Royal" zien.

Henk, wij zullen je missen!

Wij wensen zijn familie, damvrienden en overige betrokkenen veel sterkte in het verwerken van dit grote verlies.

Arie Janssen van Doorn, Gerrit Roeterdink, Fred Ivens en Henk Kleinrensink

Namens het ONK Veteranen 

Binnen de damwereld kennen velen elkaar, maar ik denk dat ongeveer iedereen Henk de Witt wel kende of in ieder geval wist wie hij was. Wat mij betreft een sfeermaker en iemand met passie en gedrevenheid. Zijn overlijden zal zeker binnen de damwereld als een groot verlies worden gevoeld. Familie en vrienden gecondoleerd met het overlijden van Henk en veel sterkte toegewenst.

Beste Henk, 

Ga heen in vrede.  We zullen  aan je blijven denken.

Henk, 

Je leek onverwoestbaar in de drang om de damsport een zo mooi mogelijke plaats in de wereld te geven. Leeftijdsgenoten hebben immers de wens om het samen kleur en sfeer te geven, zoals ook spreekt uit jou leuke schilderijen in je rol als kunstenaar. Als dammer heb ik je lang geleden leren kennen vanaf het moment dat je nog in Groningen tot de aankomende talenten behoorde. Tot op latere leeftijd was je een geduchte tegenstander gezien je bewezen staat als senioren kampioen. Je bent dan nu niet meer lijfelijk onder ons, maar je spirit en je ongeëvenaarde ambitie zullen altijd onder ons in de damwereld blijven. Als een groot sprekend voorbeeld. Ik ben blij je gekend te hebben. Een laatste groet, Harm Wiersma.

"Hoi Henk!"

"Ja, met mij. Zeg, ik wilde volgend jaar weer een damtoernooi organiseren. Ik dacht, misschien moeten we binnenkort eens bij elkaar komen."

Het is moeilijk te accepteren dat het volgende telefoontje niet meer zal komen.

Tjonge, Henk, wat zal ik je missen.

Wat blijft, zijn de mooie herinneringen. Al die toernooien, zo perfect georganiseerd. Je ongelooflijke enthousiasme, waarmee je keer op keer alles zelf oppakte. Je had je mede organisatoren nauwelijks nodig. Je innemendheid, waarmee je de deelnemers wierf voor weer een speciaal toernooi, of het nu huisdammers, vrouwen, of gewone dammers waren. Je volhardendheid, waarmee je jouw vernieuwende ideeën aan de man probeerde te brengen. Je vooruitstrevendheid, waarmee je je afzette tegen wat je de conservatieve damwereld noemde. Je gastvrijheid bij alle vergaderingen bij jou thuis, die nauwelijks voelden als vergaderingen omdat het zo gezellig was. Je aanstekelijkheid bij weer een anekdote, meestal na het zoveelste drankje.

Heel veel dank voor al die mooie dingen die we samen hebben meegemaakt. Ik zal je nooit vergeten.

Je was er altijd.

Je nam altijd op.

Maar nu niet meer.

Je favoriete ontmoetingsplekken blijven. Op de Beestenmarkt tussen de platanen, in de zon achter het oude stadhuis, nog even thuis tussen jouw schilderijen

Je woorden, onze gesprekken, zullen beklijven. Mijn woorden hierover schieten nu tekort.

Je stempel staat in de damgeschiedenis. Die wordt denk en hoop ik niet zo maar uitgewist.

Je schilderijen blijven achter als tastbare herinnering. Ze hangen er nu nog wat treurig bij, maar ik weet zeker dat ze weer gaan schijnen.

Beste kerel, zei je vaak tegen mij. Henk, jij was niet alleen een beste kerel, je was een ware vriend. Je hebt me zeker ook in moeilijke tijden enorm geholpen.

Wat zal ik je missen.

We denken dat we tijd genoeg hebben voor een ontmoeting, een gesprek, voor herinneringen, nog een keer lachen om onze belevenissen. Soms hilarisch en vaak een glimlach. Het gaat te ver om dit register te vullen met onze dwaasheden. Henk, je bent nu onbereikbaar geworden, maar je bent onvergetelijk. Voor jullie, Coen, Yvonne en Carmen veel sterkte met dit verlies. Hartelijke groet, Wim

Gecondoleerd familie met dit grote verlies. In ontmoette Henk voor het eerst in 1964 bij het Jeugdkampioenschap van Nederland waar hij 2e werd achter Ton Sijbrands. 

                                     Witt speelt en wint 

Henk, je was met de zwarte en witte damschijven heel vaak in staat om een kleurrijk en spannende wedstrijd op het dambord te toveren.                      Je was ook een echte dam kunstenaar.

Zoals je ziel onsterfelijk is hoop ik dat de door jouw bedachte Delftse telling in de damsport onsterfelijk wordt! Want zonder de spelregels van het edele damspel aan te tasten geef je het met jouw bedachte telling juist extra meer glans!

Lieve Henk,

Rust zacht! 

Je blijft in onze goede herinnering.

Heel veel sterkte voor familie, vrienden en kennissen! 

In onze jonge jaren streden Henk om het jeugdkampioenschap van Groningen. Henk werd vier keer achter elkaar jeugdkampioen. In 1966 werd hij dat, voor de vierde keer,  na een barrage met mij (zie foto krantenartikel). Ik heb veel artikelen uit die tijd bewaard, waarin zijn naam veelvuldig voorkomt. We waren toen al goede vrienden. Bijzonder is, dat wij op latere leeftijd in Zuid-Holland zijn gaan wonen. Ik verlies in Henk een uiterst sympathiek mens, een hartstochtelijke dammer en kunstenaar. 

Sommige mensen maken bij de eerste ontmoeting meteen een onuitwisbare indruk. Henk was er een van. In de zomer van 1990 was ik verwikkeld in het Nijmegen Open en een naar later bleek bestendige romance met mijn partner Jacqueline, toen wij vanaf een terrasje opgewekt werden begroet door de met een artistieke hoed getooide Henk.

Het onderonsje duurde hooguit vijf minuten, maar daarin opende zich voor mij het luikje waarachter een bevlogen en charismatische damkunstenaar schuilging.  “Zo’n markante man, dat vergeet je niet,” bevestigde Jacqueline die herinnering..

De jaren daarna ben ik Henk nog enkele malen tegengekomen, gelardeerd met levendige mailwisselingen, zoals eind vorig jaar nog rond zijn laatste verban-de-remise-kunstje in Delft / Wateringen.
Over de te volgen methode verschilden we van mening, maar omdat Henk altijd de bal en nimmer de man speelde, was elk debat als een avontuurlijke dampartij: een genot op zich.

Dankjewel Henk

Je was dammer, organisator, damkunstenaar en bovenal een aimabel mens. Een van onze eerste ontmoetingen was in 2000 bij het Nijmegen Open, toen je na een lange rit met je oude 2cv vanuit Frankrijk nog op tijd arriveerde in Nijmegen, waar je de 1e ronde meteen moest dammen tegen Alexei Tsjizjov. Een partij die je uiteindelijk na een moeilijke Keller in een secuur mooi eindspel verloor. Maar je hebt heel veel gewonnen als dammer en als mens. Het was heel mooi dat je ook regelmatig damde voor Van Stigt Thans, zelfs in ons 3e team. Henk, ik ga je missen. Helaas is weer een dammer heengegaan... Familie, gecondoleerd en veel sterkte.

Henk de Witt is de persoon die mij als eerste heeft opgevangen bij DOS. Hij heeft mij heel erg geïnspireerd en mij laten groeien in het dammen. 

Helaas heb ik net vernomen dat hij is overleden. Dit bericht heeft mij heel erg geraakt en ik ben hier erg verdrietig om. Henk de Witt was een lieve, betrokken, attente en inspirerende man. 

Ik zal hem heel erg missen en condoleer bij deze zijn nabestaanden. Heel veel kracht en sterkte toegewenst!

Henk de Witt was een mooi mens waar jullie trots op kunnen zijn. 

In Henk verliezen we een fanitiek lid. Hij had zijn eigen ideeen hoe het beter zou kunnen in dammen  Hij werd erom gewaardeerd. Dit geldt ook voor zijn kunst.Hier had hij ook zijn eigen stijl. . Hij bleef enthousiast,

We zullen hem missen

Ad de Hoon

Beste Henk

Henk, hoe moet dat nou?

Zonder jou, geen inside info meer mbt de damwereld.

Geen gezellige babbels meer in de auto op weg naar bijv. Tata Steel, geen borrel meer op 'n Delfts terras of gewoon thuis, koffie met een taartje.

't Stemt me verdrietig, dat je zo plotseling gestorven bent.

Lijfelijk komen we je niet meer tegen, maar bij ons, 'hang je ook aan de muur'.Dus zullen we nog vaak aan je denken en over je praten.

Mocht er een hiernamaals zijn, hoop ik, dat er een dambord voor je is, waar je naar hartelust 'n partijtje kunt spelen met je eigen Delftse telling. Gerechtigheid!

'n Hartelijke laatste groet,

Ria Kolsloot.

Beste familie van Henk,

Van harte gecondoleerd met 't verlies van jullie aardige, bijzonder veelzijdige broer, zwager en oom.

Veel sterkte,

Ria Kolsloot.

henk in the sky

with diamonds

till we meet again

Henk ik bewaar mijn hele goede herinneringen aan jou. Ze zijn van wat jaren terug want de laatste jaren zagen we elkaar niet meer. De enorme lol tijdens de klaverjasavondjes, de rit, diep in de nacht met je eend terwijl we allemaal een flink slokje op hadden maar ook de serieuze gesprekken die echter altijd een ondertoon van humor hadden.

Rust zacht,

Rien.

Beste Henk,

Wat ben ik vele keren uit Brabant naar Delft gekomen, om mee te doen aan die mooie toernooien. Ik herriner me nog als de dag vandaag hoe je bezig was jouw toernooien op de beestenmarkt en later in het denksportcentrum te organiseren, je deed het geweldig iedereen van de sterke tot de zwakke spelers, jeugd en de vrouwen kreeg van jouw de zelfde aandacht en dat was prachtig om te zien. Ook namens Anton Kosior heel erg bedankt voor alles wat je gedaan hebt voor de damwereld.

Familie de Wit gecondoleerd met het verlies van Henk.

Henk rust in vrede en bedankt voor alles wat je gedaan hebt, dammen, organisatoor, kunstenaar.

Groetjes 

Simon Rompa

DC Dordrecht en Rompa Leder/D.AM. Dongen

Beste familie, gecondoleerd met het heengaan van Henk de Witt. Het is heel triest dat onze damvriend zo plotseling uit het volle leven is weggerukt. Henk was iemand met een duidelijke visie op het damspel. Ondanks zijn zwakke gezondheid van de laatste jaren, zat hij als organisator van het Topdamtoernooi in Delft en Wateringen in december 2019 nog vol plannen, getuige zijn uitspraak: ‘Ze zijn nog lang niet van ons (mij) af!’ Helaas zijn hem die activiteiten niet meer gegund. De damwereld moet nu niet alleen een kleurrijk figuur met veel lef en wars van dogma’s missen, maar bij ontmoetingen bleek hij tevens een hartelijk mens; zeer onderhoudend maar ook met een luisterend oor. Ik ben blij dat ik hem gekend heb.

Het eerste contact tussen Henk en mij dateert vanaf 1996, toen ik uitgebreid met hem over zijn leven correspondeerde. Dit resulteerde in een prachtige biografie. Zijn medewerking aan mijn boek Dammen als cultureel erfgoed was zeer welwillend. Naast zijn levensverhaal en anekdotes als dammer bij De Goede Zet, zijn talrijke afbeeldingen van zijn fantasievolle schilderijen, in deze uitgave terug te vinden. Henk tilde de damsport naar een meer artistiek niveau, onvergelijkbaar. Zijn biografie krijgt nu opeens een heel andere lading. Van zijn unieke schilderijen kunnen we nog lang blijven genieten!

In 2018 wilde ik een boekpresentatie houden waarbij Henks schilderijen en die van Siep Buurke – de andere damkunstenaar – de locatie sfeervol dienden te verfraaien. Bezoekers waanden zich in een damtempel. Henk stelde voor het uitlenen zo zijn eisen, vooral een verzekering tegen diefstal is mij erg bijgebleven. Het argument: ‘Wie steelt nu een schilderij met het onderwerp dammen?’ ging er bij hem niet in. Want hij voelde hij zich verantwoordelijk voor ‘zijn’ schilderijen die deels reeds verkocht waren en door derden beschikbaar werden gesteld. Later stelde Henk opnieuw een sfeervolle afbeelding ter beschikking voor de uitnodigingskaart voor mijn boekpresentatie, ter verhoging van de feestvreugde!

Van het totale gebeuren van de ontwikkeling van Dammen als cultureel erfgoed maakte mijn vrouw Hilda een uitgebreide fotoreportage waarin Henk de Witt een mooi plaatsje heeft gekregen. Dat album was vorig jaar gereed gekomen en afgelopen december zouden wij zijn toernooi bezoeken om dit fotoboek aan hem te laten zien. Helaas werd Hilda ziek en we stelden het bezoek uit naar 2020.  Daar kunnen we ons nu niet meer op verheugen, maar we bewaren goede herinneringen aan de andere ontmoetingen en contactmomenten.

Bedankt Henk, voor wat je voor mij gedaan hebt.

Het is zaterdag 18 januari, in Denksportcentrum Den Hommel (Utrecht) zit ik nog te knokken voor een puntje, heb zoals gewoonlijk een lange partij. Henk is al lang klaar, loopt weg en wuift een groet, waarmee hij tot ziens zegt.

Vrijdagavond 10 april, mijn vader belt en zegt meteen dat Henk dood is. Ik schrik en denk aan die levenslustige man in Delft die nog boordevol plannen zat om het dammen vooruit te helpen, ook al zei hij meermaals dat hij het stokje aan de jongeren door wil geven. Ziedaar: de stichting dampromotie.

In het kader van het innoverende damsportevenement in Delft, december 2019, vroeg Henk mij maanden eerder of ik me als dampublicist eens wilde werpen op 'de geschiedenis van de remise'. Dat deed ik, voor hem. De resultaten werden gepubliceerd op dampromotie.nl en onlangs in dammagazine Hoofdlijn (dat altijd gesierd gaat met een inmiddels monumentaal ontwerp van Henk, 'Nederland als dambord').

Eén ding weet ik zeker: mocht het er echt van komen dat toptoernooien en tweekampen alternatieve partijuitslagen krijgen, waarin beter is te zien welke dammer materieel voordeel had, dan zal de geest van Henk de Witt altijd meeliften. Daarmee, en ook met zijn mooie oeuvre aan damkunst, beeldende damkunst, heeft hij zijn stempel op het damspel gedrukt.

Beste Henk, allerbeste vriend,

Naast het dammen was je altijd op zoek naar aimabel gezelschap met goede gesprekken als doel. Je wilde me nog veel vertellen. Een afspraak hadden we, maar het is er niet meer van gekomen. Daarom koester ik de vele, soms hele gevoelige gesprekken, die we hebben gevoerd. Ik vergeet ze niet. Daardoor blijf je altijd in mijn herinnering. Rust zacht. 

Ik bewaar fijne herinneringen aan onze tijd aan de Noorderspoorsingel (de Hoogte) in Groningen, waar wij als buurjongetjes, vriendjes en klasgenootjes op de Corthingschool een prachtige kindertijd hadden. Veel gevoetbald op de speelweide voor de deur en allerlei spellen zoals zetkampioen. 
Broers en zussen van harte gecondoleerd en veel sterkte.

Met een hartelijke groet,
Louwrens Mulder, Emmen 

Kunst in de sport is schaars en meestal niet van geweldige kwaliteit, maar in de damsport hadden (hebben!) we één lichtende uitzondering: Henk de Witt. Zijn expressionistische schilderijen, geïnspireerd op ons geliefde damspel, spraken mensen van ver buiten onze kring aan. Even creatief was hij in het bedenken en realiseren van nieuwe toernooivormen; of je het nu met hem eens was of niet, een ontmoeting met Henk was altijd een stimulans om zelf ook te zoeken naar nieuwe wegen. De damwereld zal zonder hem niet meer hetzelfde zijn. Wij wensen iedereen heel veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.

Henk,

Dank voor onze contacten, het ga je goed

Veel sterkte met het verlies van Henk.

De titel van dit bericht verwijst naar één van de vele markante uitspraken van Henk. Alleen al daarom zal ik hem missen. Hij kon ook zo mooi verliezen. Daar was hij dan altijd zelf heel tevreden over. Hij had weliswaar verloren, maar genoten van het spel van zijn tegenstander. Zijn familie kende ik niet, maar een speciaal woord van dank voor zijn zus. Dankzij haar is hij nog een hele tijd bij ons gebleven.

De geschiedenis tussen Henk en mij gaat ver terug. In 1967 won Henk van mij in het Studentendamkampioenschap. Later zagen we elkaar terug bij het Veteranendamkampioenschap van Nederland, maar meestal zat Henk zo snel in de hoogste regionen dat we elkaar op het bord niet meer tegenkwamen. De revanche bleef uit en ik betwijfel ten zeerste of die er dan gekomen was. 

Eind 2019 organiseerde Henk een interessant toernooi waar remise niet mogelijk was. Ik mocht er nog een kleine bijdrage aan geven. Henk zocht altijd naar mogelijkheden om dammen interessant te houden en van de remisedood, die hij vreesde, te redden. Helaas heeft hij nu moeten afhaken.

Wij bejaarden zullen zeker tijdens een moment van stilte onze gedachten laten uitgaan naar Henk bij het volgende Veteranendamkampioenschap.

Hij ruste zacht.

Harry Otten

Henk était une personne attachante. Je l'ai rencontré en 1990 à Parthenay. Il était un fervent défenseur de notre sport et un très bel artiste. Il avait collaboré très gentiment à notre revue "Le jeu de Dames" et avait apporté son regard d'artiste sur le jeu de dames.

Il nous laisse toutes ses belles peintures qui allait avec son tempérament.

Bravo et merci Henk pour tout ce que tu as fait

À toute sa famille et ses proches, j'adresse mes sincères condoléances.

Philippe Jeanneret

Zojuist werd ik via via op de hoogte gebracht van Henk's overlijden.

Daar schrok ik enorm van! Ik ben niet actief als dammer maar in de schaakwereld. Desondanks kenden Henk en ik elkaar goed en hadden bijv nog contact nav 'zijn' toernooi afgelopen december...

Henk was een fijne vent, die zijn eigenwijsheid (want die had hij!) combineerde met een onuitputtelijk enthousiasme voor met name de damsport.

Dat hij 'ineens' weg is is een groot verlies voor de damwereld, maar ook zeker voor de wereld daarbuiten!

Henk, dank voor alles, het ga je goed!

Ted Barendse, voorzitter Delftse Schaakclub

Met plezier en respect kijk ik terug op de vele ontmoetingen met Henk de Witt. Een doener, een denker, een artiest. De toernooien in Delft zullen voor alle betrokkenen een onuitwisbare herinnering zijn. Dat hij nog velen na hem zal inspireren is zeker.

Veel sterkte voor degenen die dicht bij hem stonden.

Kreeg net te horen dat een goede vriend van de Hoogte is overleden. Na Chris Beukema en Hilbrand Buurma de volgende van de Cortinghschool. Van Henk en zijn vader heb ik leren dammen en schaken. Na schooltijd bij hen thuis in de Stinsstraat. Ook veel samen gevoetbald en kampioen geworden met ons schoolelftal en speeltuin vereniging. Met hem een klassenkrant gemaakt met Huyer, de leerkracht. Toen hij studeerde trof ik hem weer in Lucky Star waar ik als werkstudent werkte. Veel diepgaande gesprekken gevoerd aan de bar. 

Ik wens zijn familie heel veel sterkte!